لباس ورزشی مردانه
لباس ورزشی مردانه از قسمتهای مختلفی تشکیل شده است و می توان گفت یک مجموعه کامل از هر لباس زیر یارویی که آقایان در موارد مختلف استفاده می کنند را میتوان برای ورزش هم در نظر گرفت این بازه وسیع از لباس زیر، مایو شنا، جوراب گرفته تا کفش، شلوار، تیشرت و تاپ ورزشی یا ژاکت و کاپشن را شامل می شود. آنچه که لباس ورزشی را از لباس نرمال متمایز می کند به طور معمول جنس لباس ورزشی و کاربرد آن بسته به نوع ورزش و سطح ورزش می باشد.
از طرف دیگر بایست گفت آقایان خیلی وقت ها از لباس ورزشی مردانه برای کاربرد روزمره و استایل روز مره هم استفاده می کنند. عمده قسمت های یک لباس ورزشی مردانه شامل تیشرت آستین کوتاه یا تیشرت آستین بلند است به همراه شلوارک یا شلوار مردانه، همچنین انواع مایو ها یا لباس زیر و تاپ ورزشی. البته می توان به آنها کاپشن و ژاکت را افزود یا حتی سویشرت و هودی.
یکی از موارد مهم در طراحی و تولید لباس های ورزشی نحوه ی عملکرد آن در مواجه با رطوبت است در حالی که در بعضی از لباس های ورزشی توقع جذب سریع رطوبت اهمیت دارد، از بعضی دیگر مقاومت در برابر رطوبت را انتظار می رود. از دیگر خصوصیاتی که یک لباس ورزشی بایست داشته باشد کشسانی مناسب است تا در حین ورزش بدن راحت تر باشد و با کیفیت مناسبی بتوان فعالیت ورزشی را انجام داد. به طور خاص برای شلوار ورزشی مردانه و تیشرت مردانه اهمیت دارد. پارامتر مهم دیگر وزن لباس ورزشی است تا استفاده از انرژی در هنگام ورزش بهینه باشد. هرچند وزن کفش ورزشی بیشتر مورد توجه قرار می گیرد اما وزن سایر قسمتهای یک لباس ورزشی هم بسیار پر اهمیت است به خصوص در ورزش های سنگین و حرفه ای.
مشخصه مهم دیگری که یک لباس ورزشی مناسب دارد قابلیت تنفس مناسب پوست است. اگر در هنگام تحرک و ورزش امکان تنفس پوست فراهم نباشد ممکن است فرد خیلی سریع دچار تغییر دمای بدن شده و احتمال کشیدگی و آسیب عضلات بسیار زیاد خواهد بود. پنبه در لباس ورزشی ممکن است در ابتدا راحت و مناسب باشد اما بعد از تعریق بدن با وجود جذب خوبی که دارد سنگین می شود و سریع هم خشک نمی شود به همین دلیل خیلی جنس مناسبی برای لباس ورزشی نیست. از طرفی دیگر خیلی بیشتر از مواد دیگری که در تولید لباس های ورزشی قرار می گیرد مستعد استهلاک است به خصوص در صورتی که بیشتر با عرق بدن در تماس باشد.
از دیگر مواد طبیعی که بسته به نوع مصرف در لباس های ورزشی کاربرد دارد می توان کالیک با بامبو را نام برد و مواد نیمه طبیعی مانند مودال. اما در تولید لباس های ورزشی با توجه به مشخصاتی که از آنها بسته به رشته ورزشی توقع می رود از مواد مصنوعی و پردازش شده با ترکیب ها و کیفیت بالا بسیار بیشتر استفاده می شود. این مواد شامل اسپاندکس، نایلون، میکرو فایبر، پلی استر پنبه می باشد. همچنین گورتکس که ترکیبی از پلی استر و پلی آمید است.
جوراب های ورزشی معمولا از پلی استر پنبه تولید می شوند هر چند گاهی از جوراب های صد درصد کتان نیز در بازار موجود است. از سوی دیگر تیشرت های ورزشی هستند که به صورت آستین بلند یا آستین کوتاه با انواع مدلهای یقه از جمله پولوشرت بیشتر از اسپندکس و پلی استر پنبه تولید می شوند. بادگیر ها کاپشن ها و لباسهای که نیاز است در مقابل سرما و باد و باران استقامت بیشتری داشته باشند از نایلون تولید می شوند. گورتکس در لباس های ورزشی که نیاز به مقاومت بسیار بالاتری دارند به کار میرود مانند لباس های که در طبیعت گردی، دویدن یا دوچرخه سواری به کار می رود. اگر جذب بالا مد نظر باشد استفاده از میکروفایبر، بامبو یا کالیک می تواند مفید باشد.
دربعضی از ورزشها مانند فوتبال و بسکتبال نیاز به لباس آزاد است تا تنفس بدن بهتر انجام شود این شامل تاپ یا تیشرت و حتی شلوارک یا شورت ورزشی می شود. از طرف دیگر در ورزشهای مانند دویدن و دوچرخه سواری به لباس جذب نیاز است. در ورزشهای زمستانی نیاز به لباسی هست که بدن را عایق کند. اگر لباس ورزشی در مواجهه مستقیم با آب است مانند مایو شنا یا انواع لباس های ورزش های آبی مواد مصنوعی کاربرد بیشتر دارند.
مساله مهم در لباس ورزشی مردانه راحتی و کاربرد آن است. پس از مشخص شدن این مساله مهم مسایل دیگری مانند جنس و برند و نوع لباس اهمیت پیدا می کند. هرچند از لباس های ورزشی مردانه برای یک استایل روزمره و به روز هم می توان استفاده می شود ولی اگر به طور خاص یک لباس ورزشی قرار است برای فعالیت و تحرک ورزشی به کار رود بهتر است به کاربرد و رشته ورزشی توجه شود.
برندهای معتبری در دنیا انواع لباس های ورزشی را ارائه می کنند. خوشنام ترین آنها شامل نایکی، آدیداس، نیوبالانس، اسیکس، آندر آرمور، چمپیونز، پوما و... می باشند. لباس های ورزشی را به راحتی می توان در فروشگاه های ورزشی یا فروشگاه اینترنتی جستجو کرد و تهیه نمود.
به سبک خودت زندگی کن! :)
