از بین طراحان لباس کمی که در ایران مشغول به فعالیت هستند می توان گفت مهلا زمانی تنها طراح معاصر ایرانی زن است که فعالیت خود را از دهه هفتاد با محدودیت‌های فراوان آن سال‌ها شروع کرد. او محقق و پژوهشگر تاریخ لباس در ایران و مولف شش جلد کتاب تحت عنوان “تاریخ ادوارد مختلف لباس در ایران” است. مهلا زمانی فعال در داخل و خارج از ایران است و چندین لوح تقدیر بابت طراحی‌های متفاوت و متنوع خود دریافت کرده است.
مهلا زمانی‌نیا، متولد تهران است اما اصالت او به شهر کاشان برمی‌گردد. او برای تحصیل به انگلیس سفر کرد و در رشته بانکداری فارغ التحصیل شد. مهلا زمانی تا سال 1362 مدیر بانک ایران و هلند بود اما بعد از آن به علاقه اصلی خود پرداخت. بنابراین دوره طراحی لباس را در موسسه پیتمن (Pitman) انگلیس گذراند که حال، او را به عنوان طراح لباس می‌شناسیم.
به گفته خود او از زمان کودکی به دلیل علاقه‌اش، شروع به جمع آوری منسوجات و طرحهای محلی و قدیمی ایرانی کرد. زمانی، مجموعه‌ای ارزشمند از البسه که متعلق به دوره صفویه است را نگهداری می‌کند. او امروز برای طراحی لباس‌ها از طرح‌ها و مدل‌های متنوع محلی الهام می‌گیرد.
طی سال‌های 1379 تا 1393 حدود بیست نمایش زنده لباس در داخل و خارج از کشور برگزار کرده است، از جمله در آلمان، اسپانیا، ایتالیا، هند و امارات متحده. ویژگی به خصوص طرحهای زمانی مدرنیزه کردن طرحهای سنتی ایرانی است. او با کاربردی کردن طرحهای سنتی ایرانی لباسهای ویژه ای طراحی کرده است.
او اما معتقد است که در مبحث خلاقیت و مدرنیزه کردن لباسهای ایرانی پیشرفت چشمگیری نداشتیم و صرفا اضافه شدن رنگ به لباس‌ها کافی نیست! حتی در مواردی پس رفت داشتیم و از طرح‌ها و مدل‌های خارجی الگو برداری می شود.
او در یکی از گفتگوهای خود گفت: دلیل اینکه آنقدرها که باید و شاید به پوشش و پوشاک ایرانی بها داده نشده این است که در ایران احساس شده مسائل مهمتری برای نگرانی وجود دارد، پس مد و پوشاک در اولویت‌های آخر قرار گرفته است. به همین دلیل است که بحث مدلینگ و آموزش به مدل‌ها که تا پنج سال پیش فعال بود در حال حاضر با عدم پشتیبانی مسئولین هیچ فعالیتی ندارند.
زمانی می گوید لباس‌هایی که با طرحهای ایرانی به بازار عرضه شوند وجود ندارند. به جای آن طرحهای تکراری و شبیه به هم در بازار پوشاک ایران خودنمایی می کند و به همین دلیل جامعه آشنایی چندانی با طرح‌ها و پارچه های ایرانی ندارد. بنابراین سلیقه آنها به تدریج علاقه به چیزی پیدا کرده که ایرانی نیست. او معتقد است اگر بستر مناسب برای طراحان در داخل کشور فراهم شود.
تا طرحهای خود را به تولید انبوه برسانند و به بازار پوشاک عرضه کنند سلیقه جامعه به سمت طرحهای ایرانی گرایش پیدا می‌کند.
همه این چالش‌ها و مشکلات برای طراحان و تمام دست‌اندرکاران در بحث مد، باعث شده زمانی کار طراحی را در خارج از ایران به صورت جدی‌تر پیگیری کند. او توانست در ایتالیا، مهد هنر و مد، لوح افتخار را به عنوان طراح برتر لباسهای پوشیده به جای لباسهای عریان از برلوسکونی، نخست وزیر ایتالیا دریافت کند. علاوه بر هنرمندان و بازیگران سرشناس ایرانی مهلا زمانی برای کاترین زتاجونز در سال 2004 در روز تقدیر همسرش، مایکل داگلاس لباسی تهیه کرد که مورد توجه همگان قرار گرفت. این لباس نماد فرهنگ ایرانی است.
مهلا زمانی‌هایی در ایران هستند که صدایشان رسا نیست، با کمال تاسف تعدادشان کم هم نیست. آن‌هایی که پوشاک دغدغه‌شان است و در این زمینه حرفی برای گفتن دارند. به دلایل نامعلوم جلوی فعالیتشان گرفته می شود یا با سنگ‌های ریز و درشتی که سر راه آنها قرار‌می گیرد، ترجیح می دهند کار خود را متوقف کنند یا فعالیت خود را به خارج از سرزمین مادری منتقل کنند. که به هر صورت هیچ کدام به نفع صنعت مد و پوشاک ایران نیست. و ما را از فرهنگ خودمان دورتر می‌کند و واردات را بیشتر و صنعت مد را ضعیف تر.
من از وقتی یادم میاد همیشه یه دفتر طراحی و نقاشی داشتم چه وقتی بچه بودم چه وقتی الان که دفترم نرم افزارهای طراحیه. ما بین همه کلاس های تابستونی که می رفتم ورزش جای به خصوصی تو فعالیت های تفریحیم داشت. از ژیمناستیک گرفته تا شنا و الان هم که سنگنوردی جایگاه ویژه ای تو قلبم داره. علاقه به فشن و در کنار دنیای رنگ ها، استایل ها از چیزهای دیگه ای هست که دنبال کردنش برام لذت بخشه.